Części do zamrażarek

Konsekwencje podwójnego zamrożenia i rozmrożenia

Zamrażanie to jedna z najskuteczniejszych znanych ludzkości metod przechowywania żywności. Jest to także metoda najkorzystniejsza pod względem biologicznym - straty w zasobach mineralnych oraz witaminach zawartych w produkcie są najmniejsze.

Podczas schładzania produktu poniżej punktu krioskopowego - czyli temperatury, w której woda wymieszana z pochodzącymi z produktu płynami, na przykład sokiem, zamarznie - zawarta w żywności wilgoć przyjmuje stan stały, wytrącając się z produktu w postaci kryształków lodu. Przechowywana w ten sposób żywność traci na objętości.

Podczas powolnego zamrażania wytwarzają się większe kryształy lodu, a żywność traci walory zarówno estetyczne (pęknięcia na powierzchni), jak i odżywcze. Szybkie zamrażanie ma mniejszy wpływ negatywny na przechowywany produkt - wytwarzające się kryształki lodu są mniejsze i przyjmują postać szronu na powierzchni potrawy. W zamrażarkach domowych jako czynnik chłodzący najczęściej wykorzystuje się amoniak lub czynniki syntetyczne typu HFC.

Najpopularniejszymi z czynników chłodzących stosowanych w zamrażarkach oraz chłodziarko - zamrażarkach są związki R134a (tetrafluoroetan) lub R600a (izobutan). Gazy te nie są obojętne dla efektu cieplarnianego - potencjał cieplarniany GPW100 samego R134a wynosi 1300, czyli ilość ciepła zatrzymanego w atmosferze przez ten gaz na przestrzeni 100 lat będzie 1300 razy większa od ilości zatrzymanej przez dwutlenek węgla.

Dlaczego nie można jeść potraw dwa razy zamrożonych?

Po odmrożeniu nie wolno doprowadzić do drugiego stanu zamrożenia danego produktu - po każdym odmrożeniu bakterie w produkcie zaczynają się gwałtownie namnażać. Dlatego też po pierwszym rozmrożeniu produkt należy zjeść lub poddać obróbce cieplnej. Po drugim zamrożeniu i rozmrożeniu ilość bakterii staje się realnym niebezpieczeństwem dla organizmu.