Części do lokówek

Jak powstały loki?

Ondulację znano już w starożytności - greckie i rzymskie kobiety uwielbiały loki. Jednak w tamtych czasach stosowano kawałki drewna lub rozgrzany metalowy pręt. Metody te utrzymały się praktycznie do XIX wieku, gdy pierwszą lokówkę w roku 1866 opracował i opatentował Stevens Maxim - wielki znawca i konstruktor broni palnej. Nie był on jednak zainteresowany narzędziami do upiększania, dlatego porzucił swój projekt na następne kilka lat.

Po Maximie pojawił się Marcel Grateau, opracowując w roku 1872 nowatorską metodę wyciskania fal. Dopiero jednak 18 lat później Grateau stworzył urządzenie zwane żelazkiem fryzjerskim. 5 lat później Grateau opatentował swój wynalazek. Gwałtowny przełom nastąpił, gdy w 1895 r. gwiazda Jane Hading wystąpiła w falowanej fryzurze. Wywołało to istną falę zazdrości i szału na punkcie falowanych włosów. Grateau stał się tak popularny, że w kolejce do jego salonu fryzjerskiego trzeba było czekać godzinami. Finalnie konkurencja zaczęła się posuwać do szpiegostwa w celu poznania sekretu sukcesu Grateau.

Urządzenie natomiast było banalnie proste w konstrukcji: dwa stalowe ramiona przechodziły w kolejno pręt skośnie ścięty na końcu oraz rynienkę dopasowaną do długości i grubości pręta. Włosy nawijano na pręt, po czym zaciskano rynienkę. Przyrząd należało jednak najpierw nagrzać nad palnikiem lub paleniskiem do wysokiej temperatury, przez co występowało ryzyko poważnych poparzeń głowy klientki lub rąk fryzjera. W celu zwiększenia bezpieczeństwa podczas "zabiegu" Grateau opracował prosty test: przyłożona do żelazka kartka musiała zbrązowieć - oznaczało to, że żelazko zostało rozgrzane - ale nie mogła zmienić koloru na czarny.